Παρασκευή 31 Αυγούστου 2007

Για να γνωριστούμε...

"Σας περιμένω να γνωριστούμε, στην συνάντηση που θα κάνω για τους φίλους μου, 3η του Σεπτέμβρη, Δευτέρα, μετά τις 9μμ. στο INTERNI"
-Μ.Αλεξάνδρου 6, Παραλία Θεσσαλονίκης.

Η σκέψη όλων μας βρίσκεται στους συνανθρώπους μας στα μέρη που άφησε στάχτη πίσω της η φωτιά...Η κυβέρνηση μας έχει φέρει σε δύσκολη, αμήχανη και άχαρη μάλλον, θέση να είμαστε αναγκασμένοι να κινηθούμε προεκλογικά, παρά τα όσα συνέβησαν, χωρίς όμως την ανάλογη διάθεση. Έτσι προσπαθούμε σε όλες μας τις δραστηριότητες να είμαστε τουλάχιστον και χρήσιμοι.
Σε αυτή την συνάντηση λοιπόν, όσοι θέλουν εθελοντικά να συμμετάσχουν σε δράσεις που οργανώνουμε με Μ.Κ.Ο. και έξω από κόμματα, θα έχουν την την δυνατότητα αυτή.
Οι δράσεις μας δεν έχουν σταματήσει τα τελευταία χρόνια, όπότε εκ των προτέρων να διευκρινήσω πως καλοπροαίρετα και χωρίς δεύτερες σκέψεις αποφασίσαμε να κινήθουμε και σε αυτή την κατεύθυνση και παράλληλα με τα προεκλογικά, που επαναλαμβάνω, δεν μπορούμε να αποφύγουμε, καθώς δυστυχώς, συμπίπτουν οι εκλογές με την εθνική τραγωδία των τελευταίων ημερών.
Ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων ως ενεργοί πολίτες και νέοι άνθρώποι θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε δίκτυα πολιτών και πρωτοβουλίες υπεράνω χρωμάτων και κομμάτων.
Φιλικά, Εύα

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2007

Κυβερνητικό «όχι» σε 5 καναδέζικα αεροσκάφη



Αναδημοσιεύουμε άρθρο του Γιώργου Αποστολίδη στο Έθνος...χωρίς σχόλια

Υστερα από πρωτοβουλία ενός Ελληνα βουλευτή του Καναδά, η τοπική κυβέρνηση του Οντάριο, με ευαισθησία ανταποκρίθηκε για παροχή βοήθειας σε μια χώρα όπου οι πυρκαγιές κατέστρεψαν πάνω από 600.000 στρέμματα μέσα σε λίγες ημέρες.

Κυβερνητικό «όχι» σε 5 καναδέζικα αεροσκάφη

Ο Καναδάς μάς προσέφερε πυροσβεστικά αεροσκάφη για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών, αλλά η Ελλάδα ευχαρίστησε και απάντησε ότι δεν χρειάζεται προς το παρόν συνδρομή... ενώ ακόμα αχνίζουν τα αποκαϊδια σε Αχαϊα, Κεφαλονιά, Γράμμο, Ολυμπο και δεκάδες περιοχές σε όλη τη χώρα.

Ολα ξεκίνησαν από την αγανάκτηση του ομογενούς βουλευτή κ. Δημήτρη Καρύγιαννη, καθώς έβλεπε τα δάση και τα χωριά της ιδιαίτερης πατρίδας του να γίνονται παρανάλωμα του πυρός.

Ανέλαβε πρωτοβουλίες, ξεσήκωσε το σύμπαν και κατάφερε να εξασφαλίσει τη μεταφορά αεροπλάνων «εάν η Ελλάδα το ζητούσε».

Οι αρμόδιες αρχές
«Τελικά την περασμένη εβδομάδα, από την ελληνική πρεσβεία και το προξενείο στον Καναδά, μου μεταβίβασαν ότι οι αρμόδιες αρχές δεν χρειάζονται την καναδική βοήθεια και ότι οι φωτιές στην Ελλάδα βρίσκονται υπό έλεγχο», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο κ. Δημήτρης Καρύγιαννης, ο οποίος εκλέγεται σχεδόν επί 20 χρόνια βουλευτής, ενώ στο παρελθόν διετέλεσε υφυπουργός Εργασίας και Μεταφορών στην κυβέρνηση Μάρτεν.

«Εάν οι φωτιές στην Ελλάδα είναι κάτω από έλεγχο, όπως λένε οι υπεύθυνες αρχές, τότε εγώ πρέπει να ονειρεύομαι όταν αυτή τη στιγμή βλέπω δύο Καναντέρ και ένα ελικόπτερο να προσθαλασσώνονται στον Μεσσηνιακό Κόλπο για να πάρουν νερό», λέει και συμπληρώνει με έμφαση: «Δυστυχώς δεν υπάρχει μετάλλιο για τις... αρμόδιες αρχές. Οι μόνοι που αξίζουν πραγματικό μετάλλιο είναι αυτοί οι ήρωες που μάχονται με τις φωτιές.

Η ιστορία κρίνει τις αρμόδιες αρχές και τους υπεύθυνους του κράτους. Η κληρονομιά μας και η μητέρα πατρίδα αυτή τη στιγμή καίγονται».

Ο κ. Δημήτρης (Τζιμ στον Καναδά) Καρύγιαννης διατηρεί στενούς δεσμούς με την Ελλάδα αν και ζει στον Καναδά από τη δεκαετία του 60, ενώ εξελέγη πρώτη φορά ομοσπονδιακός βουλευτής με το κόμμα των Φιλελευθέρων το 1988.

«Ερχομαι τακτικά στην Ελλάδα, ενώ ο πατέρας μου μένει εδώ κάθε καλοκαίρι. Φέτος τον Ιούλιο, όταν έφτασα με τα μέλη της Παγκόσμιας Ενωσης των ελληνικής καταγωγής βουλευτών, είδα ότι καιγόταν η Πάρνηθα. Στη συνέχεια ήρθαμε με την οικογένειά μου στη Μεσσηνία και ζήσαμε την αγωνία, καθώς οι φωτιές έζωσαν το Μανιάκι, τα γύρω χωριά και πλησίαζαν τη Δροσιά, το χωριό της γυναίκας μου.

Οταν έβλεπα τη φωτιά σκέφτηκα ότι ο Καναδάς, η χώρα όπου ζω και εκλέγομαι μπορεί να βοηθήσει την πατρίδα μου. Αλλωστε καναδέζικα είναι τα πυροσβεστικά αεροπλάνα που διαθέτει η Ελλάδα.

Θεώρησα ότι ο Καναδάς μπορεί να βοηθήσει και απευθύνθηκα στην ομογενή κ. Μαίρη Μπουτρογιάννη, η οποία είναι υπουργός στην επαρχιακή κυβέρνηση του Οντάριο, καθώς τα θέματα δασών υπάγονται στις τοπικές κυβερνήσεις.

«Καιγόμαστε»
Εστειλα μήνυμα ότι καιγόμαστε και ρώτησε εάν υπάρχουν διαθέσιμα αεροπλάνα που θα μπορούσαν να αποσταλούν για να ενισχύουν την πυρόσβεση. Τελικά το Οντάριο δέχτηκε να στείλει πέντε αεροπλάνα, εφόσον το ζητούσε η Ελλάδα...».

Οπως αφηγείται ο κ. Καρύγιαννης, ακολούθησε επί ημέρες μια σειρά επαφών, τηλεφωνημάτων και ηλεκτρονικών μηνυμάτων ανάμεσα στον ίδιο, την καναδική πρεσβεία στην Αθήνα, την ελληνική πρεσβεία και το Γενικό Προξενείο στον Καναδά.

Η πρόταση από την κ. Μπουντρογιάννη και τον κ. Καρύγιαννη για παροχή βοηθείας, προωθήθηκε επισήμως στις ελληνικές αρμόδιες αρχές της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας.

Λίγες ημέρες αργότερα ο ομογενής βουλευτής ελάμβανε άναυδος την ευγενική απάντηση: «Στην παρούσα φάση και με τα υπάρχοντα δεδομένα δεν υπήρχε η πρόθεση για την ενεργοποίηση της προσφοράς» είπαν και ευχαρίστησαν όσους προώθησαν την πρωτοβουλία.

Γαλαντόμοι με 4,2 εκατομμύρια ευρώ στους Ρώσους
Οι συζητήσεις του ομογενή βουλευτή με Καναδά και Αθήνα, πριν από την... ευγενική άρνηση από μέρους μας της προσφοράς, είχαν φτάσει μέχρι και στον προσδιορισμό του χρόνου που απαιτείτο για να έρθουν τα Καναντέρ στη χώρα μας (6 με 8 ημέρες, συνολικά, προετοιμασίας και πτήσης).

Για οικονομικά ανταλλάγματα, η μόνη συζήτηση που έγινε αφορούσε στο κόστος μεταφοράς που υπολογίσθηκε οτι προσέγγιζε τις 200.000 δολάρια.

Την ίδια ώρα, η συμφωνία της Ελλάδας με τη Ρωσία προβλέπει ότι για κάθε ένα από τα δύο ρωσικά ελικόπτερα που επιχειρούν θα καταβληθούν 647.920 (σχεδόν 1,3 εκ. και για τα δύο). Τα ελικόπτερα θα επιχειρούν 90 ημέρες με την υποχρέωση για 108 ώρες πτητικό έργο. Αντίστοιχα το αεροπλάνο ΒΕ 200 Μπέριεφ ενοικιάζεται έναντι 2.830.000 για 90 ημέρες και 120 ώρες πτητικό έργο. Το συνολικό κόστος, δηλαδή, αγγίζει τα 4,2 εκ. .

Δημήτρης Καρύγιαννης
Από το Σύλλογο Γονέων στη Βουλή του Καναδά

Ο κ. Δημήτρης Καρύγιαννης γεννήθηκε στο Περιστέρι το 1955, έχει μικρασιάτικες ρίζες και είναι πατέρας 5 παιδιών.

«Ο πατέρας μου ήταν Αριστερός, υπήρξε μάλιστα και πρόεδρος των τσαγκαράδων τη δεκαετία του 50. Το ξύλο που είχε φάει από την αστυνομία, δεν λέγεται», αφηγείται ο κ. Καρύγιαννης, ο οποίος μετανάστευσε στον Καναδά στις 4 Αυγούστου του 1966. Ακολούθησαν δύσκολα χρόνια προσαρμογής, αρκετές προσπάθειες επιστροφής και σκληρή δουλειά μέχρι να φτάσει στη Βουλή. «Εγινα πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων, μετά στην ελληνική γειτονιά και τον Εμπορικό Σύλλογο μέχρι που με πλησίασαν οι Φιλελεύθεροι στην επαρχία του Τορόντο. Πρώτη φορά εκλέχτηκε το 1988 με 849 ψήφους... Τώρα στις τελευταίες εκλογές πήρα το 63% του τοπικού εκλογικού σώματος, δηλαδή με ψήφισαν 28.099 πολίτες και μεταξύ αυτών σύσσωμη η ελληνική κοινότητα».

Ο ομογενής βουλευτής του Καναδά, βλέποντας τα δάση και τα χωριά της Ελλάδας να γίνονται παρανάλωμα του πυρός μέσα σε λίγες μέρες, ανέλαβε πρωτοβουλίες, ξεσήκωσε το σύμπαν και κατάφερε να εξασφαλίσει τη μεταφορά πυροσβεστικών αεροπλάνων από τον Καναδά για να μας βοηθήσουν στην κατάσβεση των πυρκαγιών. Αλλά, δυστυχώς η πρωτοβουλία του αντιμετώπισε την άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης.

Να ξυπνήσουμε για να μπορούμε να ονειρευόμαστε...

Κυριακή 26 Αυγούστου 2007

Η καμένη αθωότητα...

Καταγράφω μηνύματα απόγνωσης από φίλους, γνωστούς και αγνώστους, από όλη την Ελλάδα. Θέλω να κάνω κάτι αλλά ποιο «όπλο» είναι ικανό απέναντι στην ανικανότητα. Για να κάνουμε κάτι…Αυτές τις ώρες λοιπόν, από την Βόρεια Ελλάδα μεν, οργανώνουμε δίκτυα πολιτών δε. Ένα κίνημα για την αναδάσωση.

Γιατί , εμείς μπορεί να μην βιώσαμε πόλεμο με δηλωμένους εχθρούς , αλλά παλεύουμε για την κάθε μας ημέρα, με καμένες ελπίδες, απέναντι σε αόρατες συνομωσίες, όμως χωρίς γη πια για να στεριώσουμε τα δικά μας όνειρα.

Γιατί, ενώ μεγαλώσαμε με δεδομένες τις έννοιες ελευθερία, δημοκρατία, Ευρωπαϊκή Ένωση, ανοιχτά σύνορα, χωρίς απαγορευτικά, με μικρό πολυτέλειες και όλα τα καλά των αστικών κοινωνιών, ωστόσο δεν καλομάθαμε...Μουρμουρίζοντας «κάθε πέρσι και καλύτερα», συνειδητοποιούμε τι σημαίνει για την κυβέρνηση «επανίδρυση». Συθέμελα. Σύρριζα. Ακόμα και στα δάση.

Να κάνουμε κάτι…να περάσει κι αυτό, για την καμένη αθωότητα της γενιάς μας, που δεν βίωσε πόλεμο, αλλά θα έχει να κλείσει κρυφές πληγές, να παλέψει με φυσικά φαινόμενα και προκλήσεις που δεν ξαναείδε αυτή η χώρα.

Συστρατευόμενοι με ομοψυχία και, ψέματα είναι;…με ιδιοτέλεια! Όλοι μας, όχι για τον σταυρό (όπως εύλογα και εύκολα θα πιστέψει κανείς, μια που απαξιώθηκε πια η πολιτική)…αλλά για τα παιδιά μας, για έναν καλύτερο κόσμο, γιατί ισότιμα θα τον πληρώσουμε τον λογαριασμό-όποιος κι αν φταίει, φταίει κι εκείνος που τον άφησε...

Να ακυρώσει η γενιά μας με πράξεις την ρετσινιά του «έθνους ανάδελφου», γιατί μόνο μαζί μπορούμε να το παλέψουμε…τι να σου κάνει ένας άνθρωπος απέναντι στην δύναμη της Φύσης;

Σάββατο 25 Αυγούστου 2007

Conspiracy theories

Μετά το μούδιασμα, μας τέλειωσαν και οι λέξεις και τα δάκρυα...
Οργή και αγανάκτηση έμεινε. Αυτό το σοκ να μας ξυπνήσει για να μην επιτρέψουμε να επαναληφθούν τέτοια γεγονότα.
Το δόγμα Bush:"America under attack" στις 11/9/2001, μπορεί να ξεγέλασε μια ολόκληρη Αμερική... αλλά το έργο αυτό ήταν κακό και το έχουμε ξαναδεί. Η επανάληψη δεν κόβει εισιτήρια.
Κι αν η ηλιθιότητα είναι αήττητη, όταν συναντάει την ανικανότητα ο συνδυασμός γίνεται επικίνδυνος. Φτάνει πια! "Μαζί" να πάτε στο καλό...γιατί χειρότερα δεν γίνεται, γίνεται;
Τουλάχιστον να ξέρουμε πως τίποτα δεν πρέπει να περιμένουμε πια από το κράτος.
Τα αυτονόητα θα τα κατακτήσουμε μόνοι μας, από την αρχή..

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2007

Ποιός φταίει μη ρωτάς...

Για να χαράξεις στρατηγική χρειάζεται να προσδιορίσεις ποιός είναι ο εχθρός σου πρώτα από όλα. Ποιός λοιπόν είναι ο εχθρός της κυβέρνησης; Ο Γιώργος Παπανδρέου; Το ΠΑΣΟΚ; Μήπως ο Ζορμπάς; Ίσως το Λ.Α.Ο.Σ; Μήπως τα προβλήματα αυτής της χώρας;
Όσο τον αναζητούν, ας σβήσουν και καμιά φωτιά...τότε θα έχουμε την ελπίδα πως μπορεί να συνειδητοποιήσουν πως ο εχθρός είναι ο κακός τους εαυτός. Η ανικανότητα τους. Και στο κάτω κάτω, εχθρός τους είναι η ΝΔ του 2004...Τα ίδια λέγανε, τα ίδια λένε.
Ποιός τους φταίει αυτή την φορά και ποιά συνομωσία;
Έναν καθρέφτη!...δώρο από εμένα.