Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2007

Επίθεση στην Νέα Γενιά ο Προϋπολογισμός για το 2008

Παραθέτω το σχέδιο της πρώτης ομιλίας μου στο Κοινοβούλιο στην συζήτηση για τον προϋπολογισμό, χθες το βράδυ. Ελπίζω να είναι η αρχή μιας νέας συζήτησης σε αυτό το blog, καθώς έτσι μπορούν να προκύψουν σημαντικά θέματα. Είναι μια ευκαιρία, να ακουστούν εδώ προβληματισμοί, που θα προσπαθώ να τους μεταφέρω στην Βουλή. Να αναδειχθούν και ζητήματα της γενιάς μας. Μιας γενιάς που δέχεται ολομέτωπη επίθεση..

Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι περασμένη η ώρα γι’ αυτό εγώ δεν θα μιλήσω με αριθμούς και για αριθμούς. Τα ακούσαμε αυτά ήδη πολλές φορές. Άλλωστε όλοι διαπίστωσαν ότι ο Προϋπολογισμός αυτός είναι κατά βάση ταξικός. Δεν είναι όμως μόνον αυτό..

Η κυρία Κατσέλη κατέρριψε πολλούς μύθους γι’ αυτή την Κυβέρνηση. Αποκάλυψε πολλά «μαγειρέματα» για τη «συνταγή Καραμανλή», όπως την αποκάλεσαν. Ξέρετε άλλωστε, ότι η στροφή στο μεσαίο χώρο χάθηκε, μαζί με το προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Εκτός από ταξικός όμως αυτός ο Προϋπολογισμός, είναι και κάτι ακόμα. Αυτός ο Προϋπολογισμός είναι μια επίθεση στη νέα γενιά, είναι μια επίθεση στη γενιά μου.
Πώς γίνεται αυτό; Με πολλούς τρόπους. Πρόσφατα μάλιστα, με το Ασφαλιστικό. Το Ασφαλιστικό που στέλνει το λογαριασμό στο μέλλον. Αυτός ο λογαριασμός λοιπόν, υποθηκεύει το μέλλον μας. Εγώ είχα μια ιδέα, λέω αυτόν το λογαριασμό να τον στείλετε στις τράπεζες, να τον στείλετε στις μεγάλες επιχειρήσεις, που έχουν τόσο μεγάλα κέρδη, υπερκέρδη, των 11 δισ. ευρώ. Ας πάει καλύτερα εκεί ο λογαριασμός.
Γιατί, ξέρετε, έτσι κι αλλιώς, δεν φτιάξαμε εμείς τους κανόνες. Τους έχει βάλει η προηγούμενη γενιά. Μ’ αυτούς τους κανόνες καλούμαστε κι εμείς να ανταποκριθούμε.
Τουλάχιστον μην μας προσπαθείτε να μας βάλετε και σε μια άλλη, νέα, ιδιότυπη επετηρίδα στην πολιτική.
Μην φοβάστε την ιδιοσυγκρασία των νέων..-Στην Αγγλία η γενιά των τριάντα με σαράντα είναι στην πρώτη γραμμή πλέον και στην πολιτική και στην πληροφορική, στην κοινωνία της γνώσης. Ενώ, στην Ελλάδα εξακολουθεί –το έχω αντιμετωπίσει- μια νοοτροπία και μια προκατάληψη απέναντί μας.
Γιατί, αν θέλουμε να αλλάξει κάτι στο παιχνίδι, πρώτα θα αλλάξουμε τις ιδέες και μετά τους κανόνες. Και φορείς των νέων ιδεών είναι οι νέοι άνθρωποι.
Μάλιστα με την ΝΔ καταρρίφθηκε ένας ακόμη μύθος, πέρα από αυτούς που ανέφερε η κυρία Κατσέλη. Καταρρίφθηκε λοιπόν ο μύθος ότι οι νέοι είναι αδιάφοροι. Οι νέοι βγήκαν κόντρα στο ρεύμα, κόντρα στη λογική της ανοχής, της σιωπής και διεκδίκησαν. Και αυτή η δυναμική των κινημάτων αλλά και η δυναμική των εργαζομένων που είδατε πρόσφατα για το ασφαλιστικό, αυτή η δυναμική δεν θα επιτρέψει να γίνουν και άλλα παιχνίδια σε βάρος της παιδείας.
Αν σας ενδιαφέρει τόσο πολύ η παιδεία, φροντίστε πρώτα τα ΑΕΙ, τα δικά μας ΑΕΙ να μπουν στα καλύτερα εκατόν πενήντα του κόσμου. Δεν είναι. Ας μπουν πρώτα εκεί και ανοίγουμε μετά όποια συζήτηση θέλετε. Και εάν ψάχνετε για μοντέλο, το Φιλανδικό είναι πολύ καλό. Έχει ένα από τα καλύτερα παιδαγωγικά συστήματα και παραμένει και εθνικό και δημόσιο.
Εμείς την παιδεία δεν σας την χαρίζουμε. Δεν παραχωρούμε τίποτε από τη δημόσια δωρεάν παιδεία. Εγώ προσωπικά παρακολουθούσα καθημερινά το μεταπτυχιακό μου, δουλεύοντας παράλληλα τα Σαββατοκύριακα για το πληρώνω, στο δημόσιο κατα τα άλλα, Πανεπιστήμιο Πειραιά, αλλά και στην Αρχιτεκτονική δεν ήταν εύκολα, γνώρισα ένα σωρό παιδιά στα πανεπιστημια μας, που υπήρχαν ημέρες που δεν είχαν μισό και ένα ευρώ να πάρουν το λεωφορείο για να γυρίσουν σπίτι τους. Ούτε ένα ευρώ. Γι αυτήν την δημόσια δωρεάν παιδεία, λοιπόν, μιλάμε; Κι αν δεν ήταν και πρώτη προτεραιότητα σας, πόσο περισσότερο θα την υποβαθμίζατε;
Θα μου πείτε, εδώ γίνονται περικοπές από τις κοινωνικές δαπάνες. Στην υγεία δεν φθάνουν τα χρήματα ούτε για τις προσλήψεις που έχετε υποσχεθεί. Το περιβάλλον έχει φύγει από την ατζέντα, έχει πέσει πολύ χαμηλά και πάλι στις προτεραιότητες σας. Ακόμη και η έρευνα και η τεχνολογία έχει μείνει στο 1%. Χάσαμε λοιπόν, δυστυχώς και το τρένο των νέων τεχνολογιών!
Εδώ υπάρχει και μία αντίθεση, ένα παράδοξο. Χάνουμε τις νέες τεχνολογίες και πληρώνουμε έξι δισεκατομμύρια ευρώ για τη γραφειοκρατία. Δεν είναι λοιπόν, προφανώς, ότι δεν μπορείτε ή ότι δεν υπάρχουν τα χρήματα, αλλά μάλλον δεν θέλετε να κάνετε κάτι.
Και έχω και άλλους προβληματισμούς ξέρετε, ως νέα Βουλευτής. Απαξιώθηκε η πολιτική και προσπαθούμε να καταλάβουμε όλοι γιατί, γιατί βγαίνουμε στον κόσμο για να κάνουμε μια προσπάθεια για κάτι καλύτερο, και πρέπει να απολογούμαστε για την πολιτική και τη χαμένη αξιοπιστία των πολιτικών. Αυτό γίνεται γιατί όλες οι υποσχέσεις είναι ψεύτικες και αποδεικνύονται με κάθε προϋπολογισμό. Οι νέοι δεν πιστεύουν, όλος ο ελληνικός λαός είναι υποψιασμένος πια και δεν πιστεύουν ούτε την αριστερή ρητορική του οποιουδήποτε από εμάς. Πιστεύουν μόνο στις πράξεις και βλέπουν τις πράξεις και τα αποτελέσματα..Ούτε τους «επαναστάτες» των «παραθύρων», ούτε κανέναν. Δεν χρειάζομαι κάποιον αριθμό ή κάποια στοιχεία από τον προϋπολογισμό για να ξέρω ότι η ανεργία στη Βόρεια Ελλάδα έχει φτάσει στα ύψη. Το βλέπω δίπλα μου. Εάν δεν το βλέπετε βγείτε στον κόσμο, μιλήστε με τους εργάτες, μιλήστε με τους νέους. Θα το καταλάβετε. Η ανεργία έχει αυξηθεί. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε γι αυτό; Ποιά είναι η στρατηγική;
Εγώ βγαίνω έξω και μιλάω για όνειρα, ότι ναι, παραμένουμε ευαίσθητοι, ότι πρέπει να φέρουμε κάτι καινούργιο στην πολιτική...ενώ εδώ δεν διασφαλίζονται τα αυτονόητα.
Μιλάμε για ευαισθησία και κοινωνική πολιτική, και συναντάμε παντού μπροστά μας συμφέροντα.
Μιλάει ο κόσμος για την χαμένη αξιοπρέπεια του και δεν μπορεί κανείς να τους απαντήσει για το πως να κατακτήσουν τουλάχιστον τα βασικά. Πως; Εδώ πάμε και ξεπουλάμε τα δημόσια αγαθά.
Μιλάμε για υγεία, για παιδεία, για φως, για νερό..Πώς τα ξεπουλάμε; Δεν μας ανήκουν, δεν ανήκουν σε κανέναν. Τα έχουμε δανειστεί από τα παιδιά μας!
Ξέρετε, παρά το νεαρό της ηλικίας μας ή παρά το γεγονός ότι πολύς κόσμος δεν ασχολείται με την πολιτική, έχει κάθε δικαίωμα να αγανακτεί, γιατί δεν έχουμε εξαρτήσεις, δεν εξυπηρετούμε συμφέροντα..
Κι εμείς όλοι, είμαστε εδώ για να κάνουμε κάποια πράγματα λίγο καλύτερα.
Είμαστε εδώ για να υπηρετούμε τον Ελληνικό λαό.
Για να αλλάξει ο κόσμος πάντως, χρειάζονται συγκρούσεις. Θα πρέπει να υπάρχει και η διάθεση λοιπόν για συγκρούσεις, όχι μόνο με συμφέροντα αλλά και με νοοτροπίες.
Διάβασα πρόσφατα για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης που είναι το σημαντικότερο λιμάνι των Βαλκανίων. Ακόμη και γι αυτό το λιμάνι λοιπόν, έχει ανοίξει η συζήτηση για την ιδιωτικοποίησή του. Θα μπουν και εκεί ιδιώτες. Γιατί να μπουν ιδιώτες; Δεν μπορούμε εμείς; Συμφέροντα και νοοτροπίες..
Δεν μιλάω με αριθμούς, αλλά μπορώ να σας φέρω ένα παράδειγμα. Ακούσαμε το εξής καταπληκτικό από τον κ. Σαλμά, τον Εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας. Είπε λοιπόν πως, ναι η Κυβέρνηση μειώνει τους φόρους επιλεκτικά, ευνοεί τα μεγάλα συμφέροντα και τα υψηλά εισοδήματα για να κερδίσουμε το στοίχημα της επιχειρηματικότητας. Και αυτό –μας είπε- είναι δεδομένο για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ρωτάω...Είναι αυτό δεδομένο; Είναι δεδομένο ότι πρέπει να ευνοούμε τα μεγάλα συμφέροντα και να μειώνουμε επιλεκτικά τους φόρους; Αν μιλάμε με τέτοια δεδομένα, τότε φυσικά έχουμε πρόβλημα στη συνεννόηση μεταξύ μας. Εδώ είναι η παρεξήγηση. Γι’ αυτό δεν καταλαβαίνουμε τι λέμε, γι’ αυτό δεν βγάζει άκρη ο κόσμος, γιατί μιλάμε έξω από την κοινή λογική. Δεν υπάρχει πια, έχει καταρριφθεί και η κοινή λογική. Ήταν καταπληκτική η παρατήρησή του και η παραδοχή του, θα έλεγα.
Όμως, τελικά όλοι έχουμε καταλάβει πως άλλα λέτε και άλλα εννοείτε. Γιατί σημασία δεν έχει τι ακούει ο κόσμος, σημασία έχει τι βλέπει και τι ζει στην καθημερινότητά του. Αυτό σημαίνει, λοιπόν, ότι πρέπει να πάμε πάλι από την αρχή, να δώσουμε κατ’ αρχήν νόημα στις λέξεις. Για να πάμε, λοιπόν, από την αρχή, μήπως τελειώσει το παραμύθι ότι δήθεν ενδιαφέρεστε για όλους τους Έλληνες αλλά και ότι για όλα φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Μα ξέρετε, χθες δεν ήταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην κυβέρνηση, ήταν η Νέα Δημοκρατία. Τώρα βέβαια, μας φταίει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Για αύριο, κάτι άλλο θα βρείτε..
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν αυτό που έβαλε την Ελλάδα στην Ο.Ν.Ε., το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε την Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων. Ας μιλήσουμε γι’ αυτό το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ας μιλήσουμε για το έργο που άφησε η Νέα Δημοκρατία, στάχτη και καμμένη γη μέχρι τώρα. Ποιό έργο; Ένα έργο που δυστυχώς φαίνεται πως θα το ξαναδούμε σε επανάληψη το 2008.

Τέτοιες μέρες, εγώ το μόνο που μπορώ να πω είναι να ελπίζουμε να κάνει το θαύμα του καλύτερα το πνεύμα των Χριστουγέννων..
Και οτι εμείς αυτόν τον προϋπολογισμό θα τον καταψηφίσουμε.

Σας ευχαριστώ πολύ.