Μαύρισε η ψυχή μας. Μετά τις φωτιές στην Χαλκιδική το καλοκαίρι του 2006, και μια θλίψη που δεν είχε προηγούμενο για τους Θεσσαλονικείς, ήρθε τώρα η συνέχεια του 2007.
Και η θλίψη έγινε οργή.. δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πει κανείς.
Κάτι όμως μπορούμε να κάνουμε. Να συνειδητοποιήσουμε πως η ζωή δεν είναι ταινία...
Κλείσε την τηλεόραση και κοίτα τον ουρανό, δεν είναι καθαρός πια, θα δεις σύννεφα καπνού, όπου και αν βρίσκεσαι..Δεν είναι εφέ, δεν είναι κινδυνολογίες των δημοσιογράφων, καίγεται η Αττική και όλη η Ελλάδα, καίγονται μέχρι τώρα..
Μετά από έναν εξαντλητικό καύσωνα, θυμηθήκαμε εκείνους που μας προειδοποιούσαν, και έκαναν λόγο για τις συνέπειες κάθε οικολογικής καταστροφής. Δεν είναι πλεόν μια άποψη μια εκδοχή, η μια πιθανότητα με ισχυρή δόση κινδυνολογίας και υπερβολής για το προσεχές μέλλον, αλλά κάτι πολύ πολύ πραγματικό.
Και πριν καταλάβουμε τι έγινε, χτύπησε την πόρτα μας μια ακόμα καταστροφή..και αν τολμούσε κανείς να κάνει πρόβλεψη θα έλεγε πως, χωρίς πνεύμονες πρασίνου, ο επόμενος καύσωνας θα είναι αφόρητος.
Ευθύνες; Δεν θα γίνουν μπαλάκι για άλλη μια φορα. Γιατί αυτή την φορά όλοι οι αρμόδιοι εχουν ευθύνες, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο, είναι όμως συνυπεύθυνοι.
Και ναι, δεν είναι η ώρα τώρα να παραπονιόμαστε αλλά πες μου...Πως κοιμήθηκαν όλοι αυτοί το βράδυ;
Πολιτικές ευθύνες θα αποδοθούν πιθανότατα από τον πρωθυπουργό. αλλά όταν ψηφίσουμε στις επόμενες εκλογές είναι η δική μας ευκαιρία να ακουστούμε, να δείξουμε υπευθυνότητα και σοβαρότητα, να ξεφύγουμε από την λογική του ρουσφετιού και τις κομματικές γραμμές, και να δείξουμε ότι δεν έχουμε πια ανοχή στους ανεπαρκείς, τους ακατάλληλους, τους ανόητους και τελικά τους επικίνδυνους για την ζωή μας. Γιατί..εντάξει, να δεχτούμε ότι 3 χρόνια δεν έμαθαν ακόμα καλά την δουλειά..αλλά ποιος άλλος θα την πληρώσει μέχρι να την μάθουν;
Και ίσως η μνήμη μου με απατά, αλλά δεν θύμαμαι τόσες καταστροφές να διαδέχονται η μια την άλλη..καταστροφές που ισοδυναμούν με εγκλήματα. Ε και δεν φταίει ο καιρός!
Και η θλίψη έγινε οργή.. δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πει κανείς.
Κάτι όμως μπορούμε να κάνουμε. Να συνειδητοποιήσουμε πως η ζωή δεν είναι ταινία...
Κλείσε την τηλεόραση και κοίτα τον ουρανό, δεν είναι καθαρός πια, θα δεις σύννεφα καπνού, όπου και αν βρίσκεσαι..Δεν είναι εφέ, δεν είναι κινδυνολογίες των δημοσιογράφων, καίγεται η Αττική και όλη η Ελλάδα, καίγονται μέχρι τώρα..
Μετά από έναν εξαντλητικό καύσωνα, θυμηθήκαμε εκείνους που μας προειδοποιούσαν, και έκαναν λόγο για τις συνέπειες κάθε οικολογικής καταστροφής. Δεν είναι πλεόν μια άποψη μια εκδοχή, η μια πιθανότητα με ισχυρή δόση κινδυνολογίας και υπερβολής για το προσεχές μέλλον, αλλά κάτι πολύ πολύ πραγματικό.
Και πριν καταλάβουμε τι έγινε, χτύπησε την πόρτα μας μια ακόμα καταστροφή..και αν τολμούσε κανείς να κάνει πρόβλεψη θα έλεγε πως, χωρίς πνεύμονες πρασίνου, ο επόμενος καύσωνας θα είναι αφόρητος.
Ευθύνες; Δεν θα γίνουν μπαλάκι για άλλη μια φορα. Γιατί αυτή την φορά όλοι οι αρμόδιοι εχουν ευθύνες, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο, είναι όμως συνυπεύθυνοι.
Και ναι, δεν είναι η ώρα τώρα να παραπονιόμαστε αλλά πες μου...Πως κοιμήθηκαν όλοι αυτοί το βράδυ;
Πολιτικές ευθύνες θα αποδοθούν πιθανότατα από τον πρωθυπουργό. αλλά όταν ψηφίσουμε στις επόμενες εκλογές είναι η δική μας ευκαιρία να ακουστούμε, να δείξουμε υπευθυνότητα και σοβαρότητα, να ξεφύγουμε από την λογική του ρουσφετιού και τις κομματικές γραμμές, και να δείξουμε ότι δεν έχουμε πια ανοχή στους ανεπαρκείς, τους ακατάλληλους, τους ανόητους και τελικά τους επικίνδυνους για την ζωή μας. Γιατί..εντάξει, να δεχτούμε ότι 3 χρόνια δεν έμαθαν ακόμα καλά την δουλειά..αλλά ποιος άλλος θα την πληρώσει μέχρι να την μάθουν;
Και ίσως η μνήμη μου με απατά, αλλά δεν θύμαμαι τόσες καταστροφές να διαδέχονται η μια την άλλη..καταστροφές που ισοδυναμούν με εγκλήματα. Ε και δεν φταίει ο καιρός!
1 σχόλιο:
"να ξεφύγουμε από την λογική του ρουσφετιού και τις κομματικές γραμμές"
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Αυτός/αυτή που κυβερνάει, πρέπει να είναι έντιμος και ικανός. Κι επίσης, πρέπει να ενδιαφέρεται για το καλό όλων των πολιτών.
Δημοσίευση σχολίου