Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

"Ο καθένας με τα λόγια...."

Κατατέθηκε πριν λίγες μέρες από τον Υπ. Εθνικής Οικονομίας στον Πρόεδρο της Βουλής το προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2011. Ίσως του πιο κρίσιμου προϋπολογισμού για την από εδώ και πέρα πορεία μας καθώς η επιτυχής τήρηση των όρων του θα σημάνει όχι μόνο τον περιορισμό του ελλείμματος σε περισσότερο αποδεκτά όρια αλλά κυρίως θα θέσει τις ασφαλείς εκείνες βάσεις που θα επιτρέψουν στην οικονομία να μπει σε μία στέρεα και υγιή παραγωγική λογική. Είναι ένας δύσκολος προϋπολογισμός που ωστόσο εξυπηρετεί τους οικονομικούς μας στόχους: δημοσιονομική σταθερότητα, μεγιστοποίηση της παραγωγικής ικανότητας και ανάπτυξη.

Αυτό είναι ένα πλάνο πολιτικά δύσκολο αλλά οικονομικά επιβεβλημένο από μία κατάσταση για την οποία ολοι εμείς, εμείς οι ίδιοι είμαστε σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνοι. Πολλοί το "Μνημόνιο", θα το"μνημονεύουμε" πολλά χρόνια μετά την ολοκλήρωση των στόχων του, αν και αποτελεί την επώδυνη έξοδό μας από την πολιτική ανωριμότητα και ανευθυνότητα που χαρακτηρίζει το κράτος μας από ιδρύσεώς του. Φαίνεται όμως πως για κάποιους αυτή η ανευθυνότητα, αυτή η ανωριμότητα, ή αν θέλετε, αυτή η ανεύθυνη ανωριμότητα, είναι συνυφασμένη με το DNA της πολιτικής τους ύπαρξης. Είναι δυστυχώς τέτοια η λογική ορισμένων πολιτικών παράταξεων που πραγματικά πιστεύουν σε ένα θαύμα, πως "μπορεί να μηδενιστει το χρέος το 2011". Μένει να δούμε αν αυτή η δήλωση, που δεν είναι μόνο δήλωση ηγέτη μίας παράταξης αλλά δήλωση επιστήμονα οικονομολόγου, θα αποτελεί και επίσημη θέση των "μαθητευόμενων μάγων" της συντηρητικής παράταξης. Οι λίγοι που διαχώρισαν τη θέση τους διαγράφηκαν. Το ενδιαφέρον είναι όμως το πόσοι συμπαρατάχτηκαν με την τοποθέτηση αυτή... Προς το παρόν ο εκπρόσωπος της ΝΔ τοποθετήθηκε, και αυτό το έκανε ανασκευάζοντας τη δήλωση. Είναι χρέος απέναντι στους ψηφοφόρους της ΝΔ, να ειπωθεί χωρίς περιθώριο παραρερμηνειών, ξεκάθαρα και δυνατά, η διευκρίνηση πως "Ναι, μπορούμε να μηδενίσουμε το χρέος, χωρίς εξωτερικό δανεισμό και χωρίς Μνημόνιο". Περιμένουμε, αν και θυμόμαστε μια παροιμία του λαού μας: "Ο καθένας με τα λόγια χτίζει ανώγια και κατώγια".

Και μιας και μιλάμε για "λόγια", ας ανιχνεύσουμε τη θέση των δηλώσεων αυτών, όχι σε σχέση με τις παρούσες θυσίες του Ελληνικού λαού και τη προσπάθεια της κυβέρνησης μας (δεν ιδρώνουν με κάτι τέτοια στην ΝΔ), αλλά σε σχέση με το διεθνές κλίμα. Ας αντιδιαστείλουμε τον "χαρριποτερίστικο" λόγο της Ρηγίλλης με αυτά που λένε οι απ' έξω. Οικονομικός αναλυτής σε συνέντευξη του στο Bloomberg δήλωσε πριν τρεις μέρες: "Νομίζω ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να επιλέξει τη στάση πληρωμών τον προηγούμενο Μάϊο". Από την άλλη, η Πρωθυπουργός της Σλοβακίας, της χώρας που αρνήθηκε να στηρίξει το bale-out της ΕΕ προς την Ελλάδα δήλωσε στους Financial Times χτες: "Είναι θέμα αρχών να μην στηρίξουμε την Ελλάδα. Το πρόβλημα είναι ότι τέτοιες χώρες δεν έδειξαν τίποτα άλλο από ανευθυνότητα να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους στο Σύμφωνο Σταθερότητας". Νομίζω ότι είναι περιττό να υπογραμμίσουμε το πότε προέκυψε ο εκτροχιασμός μας από το Σύμφωνο Σταθερότητας..

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Politricks


Στο Σικάγο είναι προεκλογική περίοδος και η αγωνία μεγάλη για πολλούς λόγους.
Χάθηκε μια έδρα για τους δημοκρατικούς πριν λίγες μέρες και αρχίζουν να δυσκολεύουν τα πράγματα για τον Ομπάμα, που θέλει να προχωρήσει το νομοσχέδιο για την δημοσια υγεία καταρχάς, και όχι μόνο..
Μπρόστα στις μετρήσεις ο δικός μας Αλέξης Γιαννούλιας και χθες το τελευταίο fund raising party. Τα ποσά που ξοδεύονται στις εκλογές εδώ είναι μεγάλα, αλλά οι Έλληνες εκτός συνόρων στηρίζουν ο ένας τον άλλον.
Πολύ σημαντικό για μένα να είμαι κοντά στην ομάδα αυτή ανάμεσα σε καλούς φίλους, γιατί μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες και τις ίδιες ελπίδες. Έμαθα και μια καινούρια λέξη με το που ήρθα, politricks.. θα επιχειρήσω να την μεταφράσω κάποια στιγμή, γιατί νομίζω ότι στην Ελλάδα θα ερμήνευε πολλά από τα όσα συμβαίνουν!
Λίγο πριν πάω στα γραφεία της καμπάνιας, αναρωτιέμαι αν αυτό που είπε ο Αλέξης χθες στην ομιλία του το έχω ξανακούσει διατυπωμένο με τόση σαφήνεια στην δική μας προεκλογική περίοδο..υποσχέθηκε να δουλέψει πιο σκληρά από οποιονδήποτε στην εκλογική του περιφέρεια για να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες του κόσμου..
Μακάρι να δούμε κι άλλα τέτοια παραδείγματα νέων ανθρώπων στην πολιτική. Σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, αλλά και στην χώρα μας.
Γιατί η ελπίδα είναι μεταδοτική..